De visie van een man die de geesten wou beroeren

Het Instituut van de Sociologie zag het licht in 1902, als resultaat van de visie van een man, Ernest Solvay, een steenrijke industrieel, humanist, progressief denker en verlicht senator. In 1894 vraagt hij de regering om de oprichting van een instelling voor wetenschappelijke analyse van sociale vraagstukken, maar die gaat niet op zijn vraag in. Als ondernemer in hart en ziel beslist hij daarop zelf deze instelling op te richten. Het Instituut van de Sociologie is een feit. Het doel? Een onderzoekslaboratorium uit te bouwen dat tegelijk een ontmoetingsplaats is voor onderzoekers. Een primeur in Europa.

Later richt Ernest Solvay naast het Instituut van de Sociologie de Stad der Wetenschappen op, die 20 jaar lang de wieg zal zijn van de befaamde Solvay-beraadslagingen, waar de grootste wetenschappers uit de hele wereld elkaar jaarlijks ontmoetten.

Een originele ergonomie op maat van een eclectische architecturale stijl

Hij geeft het beheer van zijn Instituut van de Sociologie in handen van een befaamde professor. Emile Waxweiler ligt aan de basis van de oorspronkelijke vorm van het gebouw. Volgens de ideeën van architecten Constant Bosmans en Henri van de Velde groeide het uit tot een centrale ruimte met daarrond, als satellieten, de verschillende multidisciplinaire kabinetten. Het Instituut van de Sociologie, een toonbeeld van eclectische schoonheid, ziet het licht in 1902.

Teloorgang en wedergeboorte

In de jaren ’80 wordt het gebouw verwaarloosd en dreigt het zelfs te verdwijnen. Gelukkig wordt het in 1986 beschermd als historisch gebouw en in 1994 gerenoveerd door het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Citydev.brussels.

In deze bibliotheek met een complexe en afwisselende stijl en een romanesk decor, kan Edificio private of professionele evenementen verwelkomen met 50 tot 250 genodigden.